Dit is het tweede blog dat ik schrijf over de lessen en inzichten die ik mocht ontvangen door maximaal rood te staan.
In het eerste deel kon je lezen hoe ik door de angst voor tekort heen ging en een bewuste keuze probeerde te maken om echt alleen nog maar te kiezen voor het vertrouwen; het vertrouwen dat het Universum voor je zorgt als je de signalen weet te herkennen en durft op te volgen.
Het gaat niet vanzelf
Dat de keuze om te vertrouwen niet zomaar gemaakt was, is een feit. Ook is het niet gezegd dat dit vertrouwen er altijd is.
Elke dag vraagt het vertrouwen mij vriendelijk: “Geloof je nog in mij?”
En geeft het Universum mij op allerlei geniale manieren de perfecte handvatten om de vraag te toetsen. Hoe?
Door zoals bij alle lessen in je leven waar je als ziel voor hebt gekozen, precies de juiste mensen en omstandigheden op je pad te brengen.
Hulp
Het was een keer mijn vader met een bepaalde opmerking, die me triggerde. Een andere keer mijn zusje en weer een andere keer waren het vriendinnen die me vragen stelden of hun mening (voorzichtig) gaven.
Ook gebeurde het bij nieuwe mensen die ik ontmoette en me vroegen wat ik doe en waarom.
En de grap? Zelfs als mensen er helemaal niet naar vroegen, kon ik het niet laten om toch maar vooral heel erg snel te vertellen dat ik maximaal rood stond en mijn boterham nog niet verdienen kon met wat ik het liefste deed, bijna alsof ik er trots op was.
Bij elke interactie werd ik getriggerd, de ene keer wat meer dan de andere keer. Soms werd ik boos, dan weer verdrietig, een andere keer gefrustreerd. En soms voelde ik me redelijk neutraal. En dat zie ik dan als winst.
Want wat al deze mensen doen, is mij uitnodigen.
Met het delen van hun ideeën, meningen en daarmee onderliggend hun zorgen (en dus liefde!), word ik uitgenodigd naar binnen te kijken: welke overtuigingen leven er in mij dat ik door andermans opmerkingen word getriggerd?
- Heb ik het idee dat ik me moet verklaren?
- Voel ik dat ik verantwoording moet afleggen?
- Vind ik dat ze gelijk hebben?
- Vind ik dat ik onverantwoordelijk bezig ben?
- Heb ik het gevoel dat ze gelijk hebben?
- Voel ik mezelf een nietsnut die alleen maar geld uitgeeft en er weinig tot niets aan doet om het te verdienen?
Dit laatste heeft overigens nooit iemand tegen me gezegd, maar dat ik deze vraag mezelf stel, is een prachtig bewijs dat ik die overtuigingen zelf nog heb, dat er delen zijn in mij die daarmee resoneren.
Hoe heftiger mijn reactie, hoe groter mijn eigen beperkende overtuigingen, mijn gebrek aan vertrouwen.
Dus ik ben zo goed als ik kan dankbaar voor de mensen om mij heen die hun ongevraagde mening met mij delen, hun vragen en hun twijfels uiten. Niet altijd nee, maar uiteindelijk toch wel.
Want het zet een proces in werking, van inzicht maar soms ook van actie: soms op de manier zoals mijn omgeving het voor ogen heeft, maar vaker nog door nog meer in het vertrouwen te stappen. Dat ik mijn leven kan leiden zoals ik dat het beste zie.
Actie
Ik wilde absoluut niet opnieuw geld van mijn ouders lenen. Dat voelde gewoon echt niet goed, ik moest het zelf doen.
De paniek die ik voelde over “ja maar hoe kom je dan wél aan geld?”, gaf mij uiteindelijk inzicht op een zeer diepe overtuiging, namelijk:
“Ik kan het niet. Ik heb niet de talenten/capaciteit/kwaliteiten om in mijn eigen onderhoud te voorzien”.
Wat een schokkend besef. En powerful tegelijkertijd. Want door inzicht vindt groei plaats.
Doorgaan
Ik ging op zoek naar dingen die ik vond wel te kunnen, om toch wat geld te verdienen. En dat dat dingen waren die niets met mijn Lichtwerk te maken hadden, was logisch, gezien deze hardnekkige overtuiging die aan het licht was gekomen.
Het moesten dingen zijn die weinig tot geen denkkracht zouden kosten, want die energie wilde ik bewaren voor mijn blogs en Lichtwerk. Daarnaast liefst iets zonder contract of opzegtermijn, want mocht er toch ineens een bak geld uit de hemel vallen, dan wil ik met twee dagen op Hawaii zitten.
- Ik koos voor een krantenwijk. Elke woensdagmiddag ben ik twee uur kwijt om een gratis stadskrant te bezorgen. Mijn hoofd vond het een belachelijk idee: een kleine €7 euro verdien ik er mee, dat staat toch niet in verhouding? Maar toch voelde het licht om te gaan doen. En heb ik er plezier in: het geeft me voldoening. Met elke krant geef ik als intentie Licht en liefde mee de brievenbus in. En dat geld ook energie en liefde is, merkte ik toen ik met Kerst een kleine €100 aan fooi ontvangen mocht van de mensen.
- Ik deed mee aan een reclamespotje. Naast de zeer welkome €50, had ik een hele leuke middag als figurant en ontmoette ik mooie mensen, waarschijnlijk zelfs mijn toekomstige manager, wie zal het zeggen?
- Ik voegde een tabblad Donatie toe aan mijn website. Net als bij de fooi in mijn krantenwijk voelde het kwetsbaar om te doen, maar niemand is het verplicht om te geven, toch? Ik voel veel dankbaarheid wanneer mensen hun energie op deze manier met mij willen delen. Het is wederom een les in nederigheid en meer nog een oefening om te ontvangen. Alles is een uitwisseling van energie.
- Ik verkocht mijn laatste waardevolle bezitting.
Een vaas van Ikea die als enige de grote opruiming voor 1 mei had overleefd (bewaard voor een ‘later’ die toch niet komt), zette ik op Marktplaats, zodat ik naar een hele mooie cursusdag kon gaan.
- Een vriendin had haar kast opgeruimd en gaf me een zak vol kleren.
- Mijn date betaalt als we uit eten gaan of iets leuks doen. Hoewel de trotse, zelfstandige, geëmancipeerde Nederlandse vrouw in mij dat na een paar keer echt wel gênant vond, leerde ik op zielsniveau nog meer de kunst van het ontvangen.
- Van mijn familie krijg ik af en toe wat geld toegestopt, waar ik dan heel zuinig en met aandacht de aanbiedingen in de winkels mee betaal.
Mijn moeder wordt helemaal blij als ze voor mij een voedselpakket kan samenstellen uit haar eigen voorraden. En om samen opgetogen met laarzen aan en een schep de tuin in te gaan om prei en rode bietjes op te graven, is goud waard.
Dankbaarheid
Rijkdom is wat ik voel: er is zoveel om dankbaar voor te zijn!
En dan is het 1 januari 2018 en ga ik naar bed met weer een angstgevoel: hoe kan ik de zorgtoeslag van december betalen, hoe de OV chipkaart en hoe de komende tijd de boodschappen? Het was de afgelopen maanden toch echt steeds weer goed gekomen, en toch ging ik ineens weer twijfelen, omdat ik niet kon bedenken hóe. Ik zou beter moeten weten inmiddels, door het hoe over te laten aan de Lichtwereld.
Dus ik bad tot die Lichtwereld, om me te helpen vertrouwen te laten hebben en houden, om mijn gedachten positief te houden.
En dan is het 2 januari en zie je dat je date geld heeft overgemaakt voor de oud & nieuw hapjes en je moeder €88,88, als spontaan cadeau, wetende dat 8 het getal is van financiële overvloed. En voel ik tranen van dankbaarheid: het komt inderdaad altijd weer goed!
Dus doe ik mijn best in overvloed te blijven denken en geloven, erop te vertrouwen.
In dit nieuwe jaar dat nog maar 4 dagen oud is, heb ik veel creatieve en leuke ideeën voor mijn website en blog, voor samenwerkingen met andere Lichtwerkers.
Hardnekkige blokkades lijken zich langzaam op te lossen.
Mijn gratis Lichtgids heb ik na maanden het van plan te zijn, inmiddels gepubliceerd. Want Licht wil zich verspreiden, liefde wil stromen: alles is energie.
Ik voel inmiddels minder angst voor het technische stuk van mijn onderneming of beter gezegd: meer daadkracht om actief te achterhalen wat en wie me daarbij kan helpen.
En zomaar voelde het ineens wel goed om tóch mijn ouders weer om een stukje lening te vragen. Als investering in benodigde software, om me niet op het gebrek aan geld te hoeven blijven richten, maar mijn energie te steken in hoe ik het wél zelf kan verdienen.
Vertrouwen
Ik vind het niet altijd makkelijk om vertrouwen te hebben en te houden. Maar van de Lichtwereld krijg ik altijd de boodschap dat het goed komt.
Via engelenkaarten, dubbele getallen, teksten die ‘toevallig’ op mijn pad komen: ik krijg continue bevestiging om nóg meer in het vertrouwen te stappen.
In het weten dat we allemaal hier zijn om in blijdschap en in overvloed te leven. Het besef en het écht weten dat we het waard zijn om ons meest gelukkige leven te leiden, in overvloed op alle gebieden: dat is ons geboorterecht! We zijn het alleen vergeten. En ook dat hoorde bij het plan.
Ik ben het me stapje voor stapje weer aan het herinneren. Het is een weg, met vallen en opstaan.
Maar door de angst heen wil ik gewoon heel erg duidelijk en krachtig in deze boodschap blijven geloven. Omdat het alternatief gewoon onacceptabel is:
ik weiger om de angst de overhand te laten nemen, te leven in tekort en beperking, in ongelukkigheid, vermoeidheid en om in ‘moeten’ te moeten leven.
Zo is het leven niet bedoeld, in de verste verte niet.
Nee ik ben niet vrij van angst, maar ik geef het gewoon weinig ruimte meer.
Als ik getriggerd word, ren ik er niet meer voor weg, maar kijk ik het aan. En deel het vervolgens met jou, in de hoop dat het je steun geeft.
Is dat eng? Jazeker! Waarom denk je dat het me een maand heeft gekost om dit tweede deel over mijn geldsituatie met je te delen? ?
Maar het moet.
Want we kennen allemaal dezelfde angsten, we gaan er alleen anders mee om.
En dat is allemaal oké.
Ik moet gewoon tegen mezelf zeggen: het is allemaal oké en onderdeel van jouw unieke pad.
Ga zo door en laat je Licht stralen.
Straal je met me mee?
In Licht en liefde, Joanne Aurelia
De teksten en woorden die ik deel zijn mijn waarheid, in de hoop dat het jou helpt en inspireert.
Ik nodig je uit om datgene eruit te halen wat met jou resoneert, negeer de rest 🙂
Delen van dit bericht? Natuurlijk! Wel graag in haar oorspronkelijke vorm en met vermelding van mijn naam.
Als eerste de nieuwste blogs en het laatste nieuws ontvangen? Meld je aan voor mijn nieuwsbrief genaamd Lichtflits.
Of download mijn gratis Lichtgids: 10 tips voor direct een blijer gevoel! Dan ontvang je automatisch ook mijn nieuwsbrief.
Heb je de nieuwste informatie over Eenheidsheling al gelezen? Een super eenvoudige manier om met één enkele zin een heerlijke liefdevolle heling voor jezelf te vragen.
Heb je vragen, wil je wat delen: stuur me gerust een mailtje, ik vind het leuk om van je te horen!